ҷар

[جر]

1. ҷои чуқури ба ҷӯи калон монанд, ки аз кофтани об, фурӯравии замин ва ғ. ҳосил шудааст, чуқуриҳои табиии замин; ҷар кардан аз баландӣ ба поён андохтан (касе, чизеро); ҷар шудан ба зер афтидан, аз баландӣ ба поён ғелида афтодан

2. хандақ